Page 13 - Odkryć fizykę 2 - fizyka, podręcznik, zakres podstawowy
P. 13

Zasada zachowania ładunku



                Jak widzimy, całkowity ładunek nie uległ zmianie, choć część elektronów przepłynęła
                z tkaniny na bursztyn. Bursztyn naelektryzował się ujemnie, a tkanina – dodatnio.

                  Zasada zachowania ładunku: całkowity ładunek izolowanego układu ciał jest stały.


                Przy obliczaniu całkowitego ładunku należy uwzględnić, czy ładunki składowe są do­
                datnie, czy ujemne. W zjawiskach, którymi teraz się zajmujemy, zasada zachowania
                ładunku jest dość oczywista: wynika po prostu z faktu, że ogólna liczba protonów
                i elektronów w układzie się nie zmienia.
                Okazuje się, że zasada zachowania ładunku jest spełniona także w reakcjach jądrowych,
                w których przemianom mogą ulegać jądra i cząstki wchodzące w ich skład.

                y   Jednostki ładunku
                Gdy mówimy o zjawiskach dotyczących pojedynczych atomów, najwygodniej za jed­
                nostkę przyjąć ładunek elementarny e, czyli wartość bezwzględną ładunku pojedyn­
                czego elektronu. Elektron ma więc ładunek –e.
                Ładunek zgromadzony w dowolnym ciele jest wielokrotnością ładunku elementar­
                nego, bo przecież podczas elektryzowania nie może przepłynąć tylko część elektro­
                nu. Do wyrażenia ładunku dowolnego ciała w jednostkach e wystarczą więc liczby
                całkowite. Są to jednak liczby tak wielkie, że posługiwanie się nimi jest niewygodne.
                Dlatego w zjawiskach makroskopowych wygodniejszą jednostką jest jednostka ukła­
                du SI – kulomb.

                  Jednostką ładunku elektrycznego w układzie SI jest kulomb (C). Jeden kulomb to
                                                      18
                  wartość bezwzględna ładunku ok. 6,24 ∙ 10  elektronów.
                W takim razie ładunek elementarny jest równy w przybliżeniu:
                                               1C
                                       e =           =   , 16 10 - 19 C
                                                           $
                                             , 62410 18
                                                $
                 Przykład

                  y   Obliczanie ładunku naelektryzowanych ciał
                  Balonik potarty kawałkiem tkaniny zyskał ładunek −4 nC, czyli –4 · 10  C. Na­
                                                                                –9
                  stępnie po baloniku przesunięto stalową kulkę i połowa nadmiarowych elektro­
                  nów z balonika odpłynęła na tę kulkę. Jakie ładunki miały balonik, kulka i tka­
                  nina po wykonaniu tych czynności? Początkowo wszystkie te ciała były obojętne
                  elektrycznie.

                  Rozwiązanie: Korzystamy z zasady zachowania ładunku. Skoro balonik zyskał
                  ładunek −4 nC, to tkanina zyskała ładunek +4 nC. Ten ładunek nie zmieniał się już
                  do końca opisanej sytuacji. Natomiast ładunek balonika podzielił się po połowie
                  między balonik i kulkę, więc każde z nich miało na końcu ładunek −2 nC.
                  Odpowiedź: Tkanina ma ładunek +4 nC, a kulka i balonik po –2 nC.



                                                                                            13
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18